ป่อง

ดูเพิ่ม: ปอง, ปอฺง, และ ป้อง

ภาษาไทย

แมงป่อง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ป็่อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpɔ̀ng
	ราชบัณฑิตยสภา	pong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pɔŋ˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

ป่อง (คำลักษณนาม ตัว)

1. (แมง~, แมลง~) ชื่อแมงหลายชนิด หลายสกุล และหลายวงศ์ ในอันดับ Scorpionida หัวติดกับอกเป็นส่วนเดียวกัน รูปร่างค่อนไปทางสี่เหลี่ยมยาว ส่วนท้องเป็นปล้อง ๆ ขนาดไล่เลี่ยกับอก 7-8 ปล้อง ส่วนที่เหลือเล็กลงต่อกันยาวคล้ายหาง ที่ปลายมีเหล็กในสามารถต่อยให้เจ็บปวดได้ มีขา 4 คู่ ด้านหน้ามีรยางค์ ปากขนาดใหญ่เป็นก้ามหนีบใช้สำหรับจับเหยื่อ

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:ป่อง

คำสืบทอด

• → ไทลื้อ: ᦔᦸᧂᧈ (ป่อ̂ง)

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

ป่อง (คำอาการนาม ความป่อง)

1. ตุงเป็นกระพุ้งออกมา

   พุงป่อง

คำกริยา

ป่อง (คำอาการนาม การป่อง)

1. ตุงเป็นกระพุ้งออกมา
2. (ภาษาปาก, สแลง) มีครรภ์

   วงการบันเทิงจีนป่วน! ข่าวดาราดังชายทำแฟนคลับป่อง 4 เดือน

รากศัพท์ 3

คำกริยาวิเศษณ์

ป่อง

1. (ภาษาปาก) อาการของคนโกรธแกมงอน

   โกรธป่อง

รากศัพท์ 4

คำนาม

ป่อง

1. (ภาษาถิ่น) ปล่อง, ช่อง, ล่อง

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɔŋ˨˩/

คำนาม

ป่อง

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง)
2. อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩬ᩵ᨦ (ปอ่ง)