แร่

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แร

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แร่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrɛ̂ɛ
ราชบัณฑิตยสภาrae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɛː˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຮ່ (แฮ่), ภาษาไทใหญ่ ႁႄႈ (แห้)

คำนาม[แก้ไข]

แร่ (คำลักษณนาม แร่)

  1. (ธรณีวิทยา, วิทยาแร่) ธาตุหรือสารประกอบอนินทรีย์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มีสูตรเคมีและสมบัติอื่น ๆ ที่แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้ในวงจำกัดและนำมาถลุงได้
    แร่ดีบุกนำมาถลุงได้โลหะดีบุก
    แร่ทองคำนำมาถลุงได้โลหะทองคำ
  2. (กฎหมาย) ทรัพยากรธรณีที่เป็นอนินทรียวัตถุ มีส่วนประกอบทางเคมีกับลักษณะทางฟิสิกส์แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้เล็กน้อยไม่ว่าจะต้องถลุงหรือหลอมก่อนใช้หรือไม่ และหมายความรวมตลอดถึงถ่านหิน หินน้ำมัน หินอ่อน โลหะและตะกรันที่ได้จากโลหกรรม น้ำเกลือใต้ดิน หินซึ่งกฎกระทรวงกำหนดเป็นหินประดับหรือหินอุตสาหกรรม และดินหรือทรายซึ่งกฎกระทรวงกำหนดเป็นดินอุตสาหกรรมหรือทรายอุตสาหกรรม แต่ทั้งนี้ไม่รวมถึงน้ำเกลือสินเธาว์ ลูกรัง หิน ดิน หรือทราย

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

แร่ (คำอาการนาม การแร่)

  1. (ล้าสมัย) รี่เข้าใส่, กรากเข้าใส่
    หมาแร่เข้าใส่

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

แร่

  1. (ล้าสมัย) อาการที่รี่เข้าใส่, อาการที่กรากเข้าใส่
    วิ่งแร่มาแต่ไกล