โขก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง koek (ขก, โขก, ตี)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โขก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkòok
ราชบัณฑิตยสภาkhok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

โขก (คำอาการนาม การโขก)

  1. คว่ำภาชนะเป็นต้นแล้วเคาะลงที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง
  2. กิริยาที่คว่ำหน้าลงแล้วเอาหน้าผากกระแทกพื้นเป็นต้น
    เอาหน้าผากโขกพื้น
  3. ด่า, ว่า
    เธอเป็นลูกน้อง ไม่ใช่ทาสเขา ทำไมจึงยอมให้เขาโขกเอาอย่างนั้น
  4. ขายราคาแพงกว่าปรกติมาก
    เห็นว่าเขาอยากได้ พ่อค้าเลยโขกราคาเสียแพงลิ่ว
  5. ใช้หัวกระแทกลูกบอลลง
    ศูนย์หน้าโขกลูกบอลเข้าประตูไป
  6. เหมือนราวกับเคาะออกมาจากพิมพ์เดียวกัน
    พ่อลูกคู่นี้นิสัยโขกกันออกมาเลย

อ้างอิง[แก้ไข]