โคม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | โคม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | koom |
ราชบัณฑิตยสภา | khom | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰoːm˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
โคม
- เครื่องครอบตะเกียงเพื่อบังลมหรือบังคับแสงไฟ
- ตะเกียงเครื่องตามไฟ หรือเครื่องให้แสงสว่างซึ่งมีเครื่องบังลมหรือเครื่องบังคับแสงไฟเช่นนั้น ใช้ตั้ง หิ้ว หรือแขวน, ลักษณนามว่า โคม, ดวง, ใบ, ลูก
- โคมไฟฟ้า
- เรียกชามอย่างเก่าขนาดใหญ่ รูปคล้ายโคมว่า ชามโคม, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koːm˧˧/
คำนาม[แก้ไข]
โคม
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩰᩫ᩠ᨾ (โค็ม)
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
โคม
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- สัมผัส:ภาษาไทย/oːm
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำนามภาษาปักษ์ใต้