โคม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร គោម (โคม)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โคม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkoom
ราชบัณฑิตยสภาkhom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːm˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

โคม

  1. เครื่องครอบตะเกียงเพื่อบังลมหรือบังคับแสงไฟ
  2. ตะเกียงเครื่องตามไฟ หรือเครื่องให้แสงสว่างซึ่งมีเครื่องบังลมหรือเครื่องบังคับแสงไฟเช่นนั้น ใช้ตั้ง หิ้ว หรือแขวน, ลักษณนามว่า โคม, ดวง, ใบ, ลูก
    โคมไฟฟ้า
  3. เรียกชามอย่างเก่าขนาดใหญ่ รูปคล้ายโคมว่า ชามโคม, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

โคม

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩰᩫ᩠ᨾ (โค็ม)

ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

โคม

  1. กะละมัง