โจร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต चोर (โจร) หรือภาษาบาลี โจร

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โจน[เสียงสมาส]
โจ-ระ-
[เสียงสมาส]
โจน-ระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjoonjoo-rá-joon-rá-
ราชบัณฑิตยสภาchoncho-ra-chon-ra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕoːn˧/(สัมผัส)/t͡ɕoː˧.ra˦˥.//t͡ɕoːn˧.ra˦˥./
คำพ้องเสียงโจน
โจล

คำนาม[แก้ไข]

โจร

  1. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น
    โจรแฝงตัวเป็นคนขับรถทัวร์เพื่อลักทรัพย์นักท่องเที่ยว
คำประสม[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โจน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjoon
ราชบัณฑิตยสภาchon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕoːn˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงโจน
โจล

คำนาม[แก้ไข]

โจร

  1. ชื่อโรคซางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ซางโจร

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จุรฺ +‎

คำนาม[แก้ไข]

โจร ช.

  1. โจร

การผันรูป[แก้ไข]