ใช้

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ใช่

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃຊ້ (ใซ้), ภาษาคำเมือง ᨩᩲ᩶ (ใช้) หรือ ᨩᩱ᩶ (ไช้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦋᧉ (ไช้), ภาษาไทดำ ꪻꪋ꫁ (ใจ้̱), ภาษาไทใหญ่ ၸႂ်ႉ (ใจ๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์), ภาษาจ้วง sawj, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cawj

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ไช้
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchái
ราชบัณฑิตยสภาchai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰaj˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ใช้ (คำอาการนาม การใช้)

  1. บังคับให้ทำ
    ใช้งาน
  2. จับจ่าย
    ใช้เงิน
  3. เอามาทำให้เกิดประโยชน์
    ใช้เรือ
    ใช้รถ
  4. ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้
  5. ตอบแทน, ให้ทดแทน
    เมื่อเขาเลี้ยงเราเราต้องเลี้ยงใช้เขา

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]