ສີ່

ดูเพิ่ม: ສ, ສິ, ສີ, ສີ້, ສື, ສື່, ສຸ, ສູ, ສູ່, ສູ້, ສໍ, ສໍ່, และ ສໍ້

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *siːᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 四 (MC sijH), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สี่, ภาษาคำเมือง ᩈᩦ᩵ (สี่), ภาษาไทลื้อ ᦉᦲᧈ (สี่), ภาษาไทดำ ꪎꪲ꪿ (สิ่), ภาษาไทใหญ่ သီႇ (สี่), ภาษาไทใต้คง ᥔᥤᥱ (สี่), ภาษาอาหม 𑜏𑜣 (สี), ภาษาปู้อี sis, ภาษาจ้วง seiq

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [siː˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [siː˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ສີ່
• สัมผัส: -iː
• คำพ้องเสียง: ຊີ່ (ซี่) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)

เลข

ສີ່ • (สี่)

1. สี่