ແມ່
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *meːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แม่, ภาษาคำเมือง ᨾᩯ᩵ (แม่), ภาษาไทลื้อ ᦶᦙᧈ (แม่), ภาษาไทดำ ꪵꪣ꪿ (แม่), ภาษาไทขาว ꪵꪣꫀ, ภาษาไทใหญ่ မႄႈ (แม้), ภาษาอาหม 𑜉𑜦𑜧 (เม), ภาษาปู้อี meeh, ภาษาจ้วง meh
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɛː˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɛː˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ແມ່
- สัมผัส: -ɛː