လူင်

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาคำตี้[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

လ︀ူင︀် (transliteration needed)

  1. หลวง, ใหญ่

คำพ้องความ[แก้ไข]

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰluəŋᴬ (ใหญ่); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หลวง, ภาษาคำเมือง ᩉᩖ᩠ᩅᨦ (หลวง), ภาษาลาว ຫຼວງ (หลวง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦜᧂ (โหฺลง), ภาษาอาหม 𑜎𑜤𑜂𑜫 (ลุง์), ภาษาจ้วง lueng, ภาษาจ้วงแบบหนง long

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

လူင် (ลูง) (คำอาการนาม တၢင်းလူင်)

  1. หลวง, ใหญ่
  2. คนโต
    လုၵ်ႈၸၢႆးလူင်
    ลุ้กจ๊ายลูง.
    ลูกชายคนโต

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰloŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หลง, ภาษาคำเมือง ᩉᩖᩫᨦ (หล็ง), ภาษาลาว ຫຼົງ (หล็ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦜᧂ (โหฺลง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒᥴ (โล๋ง), ภาษาจ้วง loeng, ภาษาจ้วงแบบหนง loang

คำกริยา[แก้ไข]

လူင် (ลูง) (คำอาการนาม လွင်ႈလူင်)

  1. ลืม
  2. หลง
  3. หลงลืม

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗoŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ดง, ภาษาคำเมือง ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาเขิน ᨯᩫ᩠ᨦ (ด็ง), ภาษาลาว ດົງ (ด็ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦡᧂ (โดง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒ (โลง), ภาษาอาหม 𑜃𑜤𑜂𑜫 (นุง์) หรือ 𑜓𑜤𑜂𑜫 (ดุง์), ภาษาปู้อี ndongl, ภาษาจ้วง ndoeng, ภาษาจ้วงแบบหนง ndoang

คำนาม[แก้ไข]

လူင် (ลูง)

  1. ดง (ป่า)