abbey

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

(1) abbey

abbey (พหูพจน์ abbeys)

  1. (ศาสนา) วัด, พระอาราม, โบสถ์ที่เป็นสำนักสงฆ์หรือชี
    Priests and nuns live in the abbey.
    บาทหลวงและแม่ชีอาศัยอยู่ในโบสถ์