abrupt
ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
- จากภาษาละติน abruptus, ซึ่งเป็นกริยาช่องที่ 3 ของ abrumpere (หัก, หยุด) มีรากศัพท์จาก ab- + rumpere (หัก, เบรก)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /əˈbrʌpt/
abrupt (อเมริกัน) (file) - คำอ่านภาษาไทย: เออะ-บรัพทฺ
คำคุณศัพท์ [แก้ไข]
abrupt (ขั้นกว่า more abrupt หรือ abrupter, ขั้นสุด most abrupt หรือ abruptest)
- รวดเร็ว, ผลุบผลับ
- ไม่สุภาพ ใช้กับความประพฤติ
คำกริยา [แก้ไข]
abrupt (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม abrupts, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล abrupting, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล abrupted)
- แม่แบบ:สกรรม แยกจากกัน
- ขัดขวางในทันทีทันใด
คำนาม [แก้ไข]
abrupt (พหูพจน์ abrupts)
- (บทกวี) สิ่งที่ซึ่งรวดเร็ว