drum

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

อาจเป็นการผันรูปย้อนกลับ ของ drumslade (คนตีกลอง), จากภาษาดัตช์กลาง trommelslach (เสียงตีกลอง), จาก trommel (กลอง) + slach (ตี) (ภาษาดัตช์ slag)

หรืออาจยืมจากภาษาใดภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิกภาคพื้นทวีป; เทียบภาษาดัตช์กลาง tromme (กลอง), ภาษาเยอรมันต่ำกลาง trumme (กลอง) ฯลฯ; เทียบเพิ่มเติมภาษาเยอรมันสูงกลาง trumme, trumbe (กลอง), ภาษาเยอรมันสูงเก่า trumba (ทรัมเป็ต)

คำนาม[แก้ไข]

drum (พหูพจน์ drums)

  1. กลอง
  2. เรียกวัตถุอื่นที่เป็นทรงกระบอกและกลวง
  3. ถังทรงกระบอกสำหรับบรรจุของเหลว
  4. ผนังวงกลมที่รองรับโดม
  5. ปลาจวด (drumfish)
  6. (สแลง, ออสเตรเลีย) ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ

คำกริยา[แก้ไข]

drum (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม drums, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล drumming, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล drummed)

  1. (อกรรม) ตีกลอง
  2. (กรรมคลุมเครือ) ตีเป็นจังหวะต่อเนื่องอย่างรวดเร็ว
  3. (สกรรม) พยายามทำให้จดจำ
  4. (หัวใจ) เต้นตึกตัก

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

จากภาษาไอริช druim, จากภาษาแกลิกแบบสกอตแลนด์ druim (หลัง, สัน)

คำนาม[แก้ไข]

drum (พหูพจน์ drums)

  1. (พบได้ยาก) เนินเขาหรือสันเขาเตี้ย

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

ไม่ทราบรากศัพท์

คำนาม[แก้ไข]

drum (พหูพจน์ drums)

  1. (โบราณ) การรวมกลุ่มทางสังคมในเวลาเย็น
  2. (สแลง, UK) บ้านที่ไม่มีสุขอนามัย, โรงเหล้า, ซ่อง