musim

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษามาเลเซีย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาอาหรับ مَوْسِم(มัวซิม)

คำนาม[แก้ไข]

musim (อักษรยาวี موسيم‎, พหูพจน์ musim-musim, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ musimku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง musimmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม musimnya)

  1. ฤดู

ภาษาอินโดนีเซีย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาอาหรับ مَوْسِم(มัวซิม)

คำนาม[แก้ไข]

musim (สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่ง musimku, สัมพันธการกบุคคลที่สอง musimmu, สัมพันธการกบุคคลที่สาม musimnya)

  1. ฤดู