מלך

ภาษาฮีบรู

รากศัพท์

จากภาษาเซมิติกดั้งเดิม *malk-; เทียบภาษาอาหรับ مَلِك‎ (มะลิก)

คำนาม

מֶלֶךְ‏ (เมเลฅ‏) ช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ מְלָכִים‎, สมาสเอกพจน์ מֶלֶךְ־, สมาสพหูพจน์ מַלְכֵי־‎, คู่ศัพท์เพศหญิง מַלְכָּה‎, Biblical Hebrew pausal form מֶלֶךְ) [pattern: קֶטֶל]

1. กษัตริย์, ราชา