מלך

ภาษาฮีบรู

รากศัพท์

จากภาษาเซมิติกดั้งเดิม *malk-; เทียบภาษาอาหรับ مَلِك‏ (มะลิก)

คำนาม

מֶלֶךְ‏ (เมเลฅ‏) ช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ מְלָכִים‏, สมาสเอกพจน์ מֶלֶךְ־, สมาสพหูพจน์ מַלְכֵי־‏, คู่ศัพท์เพศหญิง מַלְכָּה‏, Biblical Hebrew pausal form מֶלֶךְ) [pattern: קֶטֶל]

1. กษัตริย์, ราชา