تليڠاوْ

ภาษามลายูแบบปัตตานี

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามาเลย์อิกดั้งเดิม *tAliŋa(ʔ), จากภาษามาลาโย-พอลินีเชียนดั้งเดิม *taliŋa, จากภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *Caliŋa; ร่วมเชื้อสายกับภาษามาเลเซีย telinga

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tɨ.li.ŋɔ/, [tli.ŋɔ]

คำนาม

تليڠاوْ (อักษรไทย ตือลีงอ)

1. หู (อวัยวะ)