กรณียกิจ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี กรณียกิจฺจ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กะ-ระ-นี-ยะ-กิด	กอ-ระ-นี-ยะ-กิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-rá-nii-yá-gìt	gɔɔ-rá-nii-yá-gìt
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-ra-ni-ya-kit	ko-ra-ni-ya-kit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ka˨˩.ra˦˥.niː˧.ja˦˥.kit̚˨˩/(สัมผัส)	/kɔː˧.ra˦˥.niː˧.ja˦˥.kit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

กรณียกิจ

1. กิจที่พึงทำ, หน้าที่อันพึงทำ