กวัดแกว่ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

กวัด +‎ แกว่ง

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
กฺวัด-แกฺว็่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgwàt-gwɛ̀ng
ราชบัณฑิตยสภาkwat-kwaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kwat̚˨˩.kwɛŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

กวัดแกว่ง (คำอาการนาม การกวัดแกว่ง)

  1. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา
    กวัดแกว่งอาวุธ
  2. ไม่อยู่ที่
    จิตกวัดแกว่ง

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

คำสลับอักษร[แก้ไข]