กอเอี๊ยะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 膏藥 (go1 iêh8, “ขี้ผึ้งปิดแผล”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กอ-เอี๊ยะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɔɔ-ía |
| ราชบัณฑิตยสภา | ko-ia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɔː˧.ʔia̯ʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กอเอี๊ยะ