กักขฬะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี กกฺขฬ (แข็ง, กระด้าง); เทียบภาษาสันสกฤต कक्खट (กกฺขฏ, แข็ง, กระด้าง)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กัก-ขะ-หฺละ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgàk-kà-là
ราชบัณฑิตยสภาkak-kha-la
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kak̚˨˩.kʰa˨˩.laʔ˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

กักขฬะ

  1. (บางครั้ง, ดูหมิ่น หรือ คุกคาม) หยาบคาย, หยาบช้า, ป่าเถื่อน, ถ่อย