กั้น

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ก้นน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກັ້ນ (กั้น), ภาษาไทใหญ่ ၵၼ်ႈ (กั้น)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กั้น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gân
	ราชบัณฑิตยสภา	kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kan˥˩/(ส)

คำกริยา

กั้น (คำอาการนาม การกั้น)

1. กีดขวางหรือทำสิ่งกีดขวางเพื่อบัง คั่น หรือกันไว้ไม่ให้เข้ามา

   กั้นกลด

   ภูเขากั้นเขตแดน

   กั้นถนน

คำประสม

กั้นกาง ปิดกั้น สกัดกั้น

คำแปลภาษาอื่น

ทำเพื่อไม่ให้เข้ามา

• ไทใหญ่: ႁႄႉ (shn) (แห๎), ၵင်ႈ (shn) (กั้ง)
• ลาว: ກັ້ນ (lo) (กั้น)

• อังกฤษ : to cut off, shut off, bar, block

ภาษาคำเมือง

คำกริยา

กั้น (คำอาการนาม ก๋ารกั้น หรือ ก๋านกั้น)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩖᩢ᩶ᩁ (กลั้ร, “กลั้น”)

คำคุณศัพท์

กั้น (คำอาการนาม กำกั้น หรือ ความกั้น)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩖᩢ᩶ᩁ (กลั้ร, “อด, กลั้น, ขาด”)