กั้น

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກັ້ນ (กั้น), ภาษาไทใหญ่ ၵၼ်ႈ (กั้น)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กั้น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gân
	ราชบัณฑิตยสภา	kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kan˥˩/

คำกริยา

กั้น (คำอาการนาม การกั้น)

1. กีดขวางหรือทำสิ่งกีดขวางเพื่อบัง คั่น หรือกันไว้ไม่ให้เข้ามา

   กั้นกลด

   ภูเขากั้นเขตแดน

   กั้นถนน

คำประสม

กั้นกาง ปิดกั้น สกัดกั้น

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : to cut off, shut off, bar, block