กูรู
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ guru (กูรู), ถอดอักษรมาจากภาษาฮินดี गुरू (คุรู) หรือ ภาษาอูรดู گرو, จากภาษาสันสกฤต गुरु (คุรุ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กู-รู | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | guu-ruu |
ราชบัณฑิตยสภา | ku-ru | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuː˧.ruː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
กูรู
- ผู้เชี่ยวชาญ, ผู้รู้
- เขาเป็นกูรูด้านเสริมสวย
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮินดี
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/uː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้