ก่งก๊ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ก่ง (แผลงจาก ก๊ง) + ก๊ง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ก่ง-ก๊ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gòng-góng
	ราชบัณฑิตยสภา	kong-kong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/koŋ˨˩.koŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

ก่งก๊ง

1. มึน ๆ, งง ๆ

   เมื่อคืนนอนดึก ตื่นขึ้นมาตอนเช้าเลยก่งก๊ง

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 1.