ขจร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ខ្ចរ (ขฺจร), จากภาษาสันสกฤต खचर (ขจร) หรือ ภาษาบาลี ขจร
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ขะ-จอน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà-jɔɔn |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-chon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.t͡ɕɔːn˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ขจร
คำนาม[แก้ไข]
ขจร
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (ฟุ้ง): กำจร
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l