ขัดสมาธิ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การนั่งขัดสมาธิ

รากศัพท์[แก้ไข]

ขัด +‎ สมาธิ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ขัด-สะ-หฺมาด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkàt-sà-màat
ราชบัณฑิตยสภาkhat-sa-mat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰat̚˨˩.sa˨˩.maːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ขัดสมาธิ

  1. นั่งคู้เข่าทั้ง 2 ข้างให้แบะลงที่พื้นแล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, ถ้าเอาขาซ้อนทับกัน เรียกว่า ขัดสมาธิสองชั้น, ถ้าเอาขาขวาทับขาซ้าย เรียกว่า ขัดสมาธิราบ, ถ้าเอาฝ่าเท้าทั้ง 2 ข้างขึ้นข้างบน เรียกว่า ขัดสมาธิเพชร, ขัดสมาธิราบและขัดสมาธิเพชรนั้น เป็นท่าพระพุทธรูปนั่ง

คำนาม[แก้ไข]

ขัดสมาธิ

  1. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้ง 2 วางซ้อนกันบนพระเพลา พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย