ข้ามไปเนื้อหา

คลาน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡ.lwɤːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨣᩖᩤ᩠ᨶ (คลาน), ภาษาลาว ຄານ (คาน), ภาษาไทลื้อ ᦅᦱᧃ (คาน), ภาษาเขิน ᨣᩤ᩠ᨶ (คาน), ภาษาไทใหญ่ ၵၢၼ်း (ก๊าน), ภาษาไทใต้คง ᥐᥣᥢᥰ (ก๊าน), ภาษาไทดำ ꪋꪱꪙ (จ̱าน), ภาษาจ้วง gyanz, ภาษาจ้วงแบบหนง zanz

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์คฺลาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงklaan
ราชบัณฑิตยสภาkhlan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰlaːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

คลาน (คำอาการนาม การคลาน)

  1. ไปด้วยมือและเข่าอย่างเด็ก
  2. กิริยาที่ใช้มือและเท้าทั้ง 2 ทาบพื้นแล้วเคลื่อนไป เรียกว่า คลานสี่เท้า
  3. กิริยาที่เคลื่อนไปด้วยเข่าและศอก เรียกว่า คลานศอก, ด้วยเข่า เรียกว่า คลานเข่า
  4. กิริยาที่เดินไปอย่างช้า ๆ ของสัตว์บางชนิด เช่น เต่า จระเข้
  5. เคลื่อนไปอย่างช้า ๆ
    รถยนต์ค่อย ๆ คลานไป