คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า

ภาษาไทย

รากศัพท์

แปลตรงตัวจากอังกฤษ electromagnetic wave

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คฺลื่น-แม่-เหฺล็ก-ไฟ-ฟ้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	klʉ̂ʉn-mɛ̂ɛ-lèk-fai-fáa
	ราชบัณฑิตยสภา	khluen-mae-lek-fai-fa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰlɯːn˥˩.mɛː˥˩.lek̚˨˩.faj˧.faː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า

1. คลื่นที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงความเข้มของสนามแม่เหล็กและไฟฟ้าที่เกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน ได้แก่ คลื่นวิทยุ อินฟราเรด แสงที่มองเห็นได้ อัลตราไวโอเลต เอกซเรย์ รังสีแกมมา และ รังสีคอสมิก