ข้ามไปเนื้อหา

ค้า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: คา, คำ, ค่า, ค่ำ, ค้ำ, และ ค๊า

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ค้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkáa
ราชบัณฑิตยสภาkha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaː˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄ້າ (ค้า), ภาษาอีสาน ค้า, ภาษาคำเมือง ᨣ᩶ᩤ (ค้า), ภาษาเขิน ᨣ᩶ᩤ (ค้า), ภาษาไทลื้อ ᦅᦱᧉ (ค้า), ภาษาไทใหญ่ ၵႃႉ (ก๎า), ภาษาไทดำ ꪁ꫁ꪱ (ก้̱า), ภาษาไทใต้คง ᥐᥣᥳ (ก๎า), ภาษาอาหม 𑜀𑜠 (กะ)

คำกริยา

[แก้ไข]

ค้า (คำอาการนาม การค้า)

  1. (สกรรม) ซื้อขายสินค้าหรือบริการ
คำประสม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ค้า

  1. (โบราณ) ออกแสดง
    บค้าอาตม์ออกรงค์
    (ตะเลงพ่าย)
    มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม
    (ม. คำหลวง กุมาร)