จริยา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี จริยา ญ.; เทียบภาษาสันสกฤต चर्या (จรฺยา)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์จะ-ริ-ยา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjà-rí-yaa
ราชบัณฑิตยสภาcha-ri-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕa˨˩.ri˦˥.jaː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

จริยา

  1. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ

คำประสม[แก้ไข]

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จริย +‎ อา หรือ จรฺ +‎ อิย +‎ อา

คำนาม[แก้ไข]

จริยา ญ.

  1. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ

การผันรูป[แก้ไข]