จุด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: จด, จัด, จิ๊ด, จืด, จูด, และ จู๊ด

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์จุด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjùt
ราชบัณฑิตยสภาchut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕut̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย จุด, ภาษาอีสาน จูด, ภาษาคำเมือง ᨧᩪᨯ (จูด), ภาษาเขิน ᨧᩪᨯ (จูด), ภาษาไทลื้อ ᦈᦳᧆᧈ (จุ่ด), ภาษาไทใหญ่ ၸုတ်ႇ (จุ่ต)

คำกริยา[แก้ไข]

จุด (คำอาการนาม การจุด)

  1. (สกรรม) ทำให้ไฟติด
    จุดไฟ
    จุดบุหรี่

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน จุด, ภาษาลาว ຈຸດ (จุด), ภาษาเขิน ᨧᩩᨯ (จุด)

คำนาม[แก้ไข]

จุด

  1. รอยหรือแต้มที่มีลักษณะกลม ๆ ปรากฏที่ผิวพื้น
  2. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ . เรียกเต็มว่า มหัพภาค
  3. ขีด, ระดับ, ขั้น
    จุดเดือด
    จุดเยือกแข็ง
  4. ที่
    จุดหมาย
    จุดประสงค์
  5. ประเด็นสำคัญของเรื่องที่พูดหรือถกเถียงกัน เป็นต้น (มักใช้ในเชิงปฏิเสธ)
    พูดไม่ถูกจุด
    ตอบไม่ตรงจุด

คำกริยา[แก้ไข]

จุด (คำอาการนาม การจุด)

  1. (สกรรม) ทำเครื่องหมายเป็นรอยหรือแต้มที่มีลักษณะกลม ๆ ปรากฏที่ผิวพื้น
    เอาปลายดินสอจุดไว้