จ้อง

ดูเพิ่ม: จอง, จ็อง, จ่อง, และ จ๋อง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈ້ອງ (จ้อง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		จ็้อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jɔ̂ng
	ราชบัณฑิตยสภา	chong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕɔŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

จ้อง (คำอาการนาม การจ้อง)

1. เพ่งตาดูหรือมุ่งมองดูสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยเฉพาะ

   จ้องหน้า

2. มุ่งคอยจนกว่าจะได้ช่อง, คอยที

   จ้องจับผิด

   จ้องจะทำร้าย

   จ้องจะแทง

3. กิริยาที่เอาปืนหรืออาวุธเล็งมุ่งตรงไปยังสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕɔːŋ˦˦ʔ/

คำนาม

จ้อง

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨧᩬ᩶ᨦ (จอ้ง)