จ้ำ

ดูเพิ่ม: จา, จำ, จ่า, จ่ำ, จ้า, จ๋า, และ จ๋ำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง zaem (จำ, “แทง, ปัก, จ้วง, กระแทก”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จ้ำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jâm
	ราชบัณฑิตยสภา	cham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕam˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

จ้ำ (คำอาการนาม การจ้ำ)

1. จ้วงใบพายลงในน้ำ แล้ววักไปทางข้างตัวโดยแรงและเร็ว

   เขาจ้ำเรือข้ามฟาก

2. ฟันหรือแทงถี่ ๆ

   ผู้ร้ายจ้ำแทง

คำกริยาวิเศษณ์

จ้ำ

1. อาการที่ทำเร็ว ๆ ถี่ ๆ

   พายเรือจ้ำเอา ๆ

   เขียนหนังสือจ้ำเอา ๆ

   เดินจ้ำ ๆ

รากศัพท์ 2

คำนาม

จ้ำ

1. รอยฟกช้ำดำเขียว

ภาษาคำเมือง

คำนาม

จ้ำ

1. ชื่อไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Ardisia วงศ์ Myrsinaceae บางชนิดดอกและยอดอ่อนกินได้ เรียก ผักจ้ำ

ภาษาอีสาน

คำกริยา

จ้ำ (คำอาการนาม การจ้ำ)

1. จิ้ม