ชมพู
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ชม-พู | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chom-puu |
| ราชบัณฑิตยสภา | chom-phu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰom˧.pʰuː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]จากสันสกฤต जम्बु (ชมฺพุ) หรือ जम्बू (ชมฺพู); เทียบเขมรเก่า ជម្វូ (ชมฺวู), เขมร ជម្ពូ (ชมฺพู); ร่วมรากกับ ชมพู่
คำนาม
[แก้ไข]ชมพู
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]จากเขมรเก่า ជុំពូវ (ชุํพูว), จากสันสกฤต जम्बु (ชมฺพุ) หรือ जम्बू (ชมฺพู); เทียบเขมร ជម្ពូ (ชมฺพู); ร่วมรากกับ ชมพู่
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ชมพู (คำอาการนาม ความชมพู)
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]| สีในภาษาไทย | ||||
|---|---|---|---|---|
| แดง | เขียว | เหลือง | ครีม | ขาว |
| -- | บานเย็น | น้ำเงินอมเขียว | มะนาว | ชมพู |
| คราม | น้ำเงิน | ส้ม | เทา | เม็ดมะปราง |
| ดำ | ม่วง | น้ำตาล | ฟ้า | ฟ้าอมเขียว |
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]อาจเป็นส่วนหนึ่งของรากศัพท์ 1 หรือ 2
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]ชมพู
- ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก
