ชาตา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ชาตา[1], รูปผันหนึ่งของ ชาต (“การเกิด”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ชา-ตา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chaa-dtaa |
ราชบัณฑิตยสภา | cha-ta | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaː˧.taː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ชาตา
- อีกรูปหนึ่งของ ชะตา
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, ชะตา (๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๑).