ช้อง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ช้อง, ภาษาลาว ຊ້ອງ (ซ้อง), ภาษาคำเมือง ᨩᩬ᩶ᨦ (ชอ้ง), ภาษาเขิน ᨩᩬ᩶ᨦ (ชอ้ง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦸᧂᧉ (ช้อ̂ง), ภาษาไทใหญ่ ၸွင်ႉ (จ๎อ̂ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ช้อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chɔ́ɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | chong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɔːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ช้อง