ซาง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ซาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | saang |
ราชบัณฑิตยสภา | sang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saːŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซาง
- ชื่อไผ่หลายชนิดในสกุล Dendrocalamus วงศ์ Gramineae ชนิดปล้องเล็กยาว เนื้อบาง ใช้เป็นลำกล้องเป่าลูกดอกหรือลูกดินเหนียวปั้นกลมเป็นต้น เรียกว่า ไม้ซาง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซาง
- ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเป็นแก่เด็กเล็ก มีลักษณะเกิดเป็นเม็ดขึ้นในปากในคอ ลิ้นเป็นฝ้า มีอาการ เช่น ไม่กินนม ไม่กินข้าว ปวดหัวตัวร้อน มีชื่อต่าง ๆ เช่น ซางเพลิง ซางน้ำ ซางขโมย ซางโจร ซางโค
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซาง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨪᩣ᩠ᨦ (ซาง)
ภาษาแสก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟaːŋꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 象 (MC zjangX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช้าง, ภาษาคำเมือง ᨩ᩶ᩣ᩠ᨦ (ช้าง), ภาษาอีสาน ซ่าง, ภาษาลาว ຊ້າງ (ซ้าง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦱᧂᧉ (ช้าง), ภาษาไทดำ ꪋ꫁ꪱꪉ (จ้̱าง), ภาษาไทใหญ่ ၸၢင်ႉ (จ๎าง), ภาษาไทใต้คง ᥓᥣᥒᥳ (จ๎าง), ภาษาอาหม 𑜋𑜂𑜫 (ฉง์), ภาษาจ้วง ciengh
คำนาม[แก้ไข]
ซาง
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ซาง
- บ่อน้ำ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- th:โรค
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาแสกที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาแสกที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาแสกที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาแสก
- คำนามภาษาแสก
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำนามภาษาอีสาน
- ภาษาอีสาน terms with redundant head parameter