ซาว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ซ๊าว

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *zaːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊາວ (ซาว), ภาษาจ้วง sauz (ซาว-ล้าง อาบ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง sauz (ซาว-ล้าง อาบ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ซาว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsaao
ราชบัณฑิตยสภาsao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saːw˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ซาว (คำอาการนาม การซาว)

  1. เอาข้าวสารล้างน้ำด้วยวิธีใช้มือคนให้ทั่วเพื่อให้สะอาดก่อนหุงต้ม เรียกว่า ซาวข้าว

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

เลข[แก้ไข]

ซาว

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨪᩣ᩠ᩅ (ซาว)

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨪᩣ᩠ᩅ (ซาว), ภาษาลาว ຊາວ (ซาว), ภาษาไทลื้อ ᦌᦱᧁ (ซาว), ภาษาไทใหญ่ သၢဝ်း (ส๊าว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥣᥝᥰ (ส๊าว), ภาษาไทแหล่ง ꩬၢဝ်း, ภาษาอ่ายตน ꩬွ် (เสา), ภาษาพ่าเก ꩬွ် (เสา), ภาษาอาหม 𑜏𑜧 (สว์)

เลข[แก้ไข]

ซาว

  1. ยี่สิบ