ตั้งแง่

ภาษาไทย

ตั้ง +‎ แง่ (“ชั้นเชิง”)

การแบ่งพยางค์		ตั้ง-แง่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtâng-ngɛ̂ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	tang-ngae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/taŋ˥˩.ŋɛː˥˩/^{(สัมผัส)}

ตั้งแง่ (คำอาการนาม การตั้งแง่)