ตึ๊ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 當 (deng3, “จำนำ; โรงรับจำนำ”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตึ๊ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtʉ́ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | tueng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɯŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ตึ๊ง
- ใช้เฉพาะใน โรงตึ๊ง
คำกริยา
[แก้ไข]ตึ๊ง (คำอาการนาม การตึ๊ง)