ตุน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 囤 (tung5)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ตุน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtun |
| ราชบัณฑิตยสภา | tun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tun˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ตุล ตุลย์ | |
คำกริยา[แก้ไข]
ตุน (คำอาการนาม การตุน)