ข้ามไปเนื้อหา

ตุน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว (tung5)[1]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ตุน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtun
ราชบัณฑิตยสภาtun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tun˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงตุล
ตุลย์

คำกริยา

[แก้ไข]

ตุน (คำอาการนาม การตุน)

  1. เก็บหรือกักไว้เพื่อกันขาดแคลนหรือหวังกำไรในการค้า
    ตุนสินค้า
  2. เก็บสะสมไว้
    ซื้อของตุนไว้

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. chapter สำเนาที่เก็บถาวร, in (please provide the title of the work)[1], accessed 2020-07-22, archived from the original on 2020-07-22