บุก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ต้นบุก)
ดูเพิ่ม: บ.ก., บก, บก., บัก, บิ๊ก, บึก, และ บ๋ก

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บุก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbùk
ราชบัณฑิตยสภาbuk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/buk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກະບຸກ (กะบุก), ภาษาคำเมือง ᨷᩩᨠ (บุก), ภาษาไทใหญ่ မုၵ်း (มุ๊ก)

คำนาม[แก้ไข]

บุก

  1. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Amorphophallus วงศ์ Araceae ในต้นฤดูฝนจะออกดอกก่อน เวลาบานส่งกลิ่นเหม็นมาก เมื่อดอกโรยแล้วมีใบงอกออกมาเพียงใบเดียว ก้านดอกและใบกลมยาว หน้าแล้งต้นตายเหลือหัวอยู่ใต้ดิน

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບຸກ (บุก)

คำกริยา[แก้ไข]

บุก (คำอาการนาม การบุก)

  1. (อกรรม, สกรรม) ฝ่าเข้าไปในบริเวณที่มีขอบเขตกั้นไว้หรือมีสิ่งกีดขวางเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึง ไปถึงด้วยความลำบาก
    บุกป่า
    บุกเข้าไปในค่ายทหาร
    อุตส่าห์บุกมาถึงบ้าน