สุบิน
(เปลี่ยนทางจาก ทรงพระสุบิน)
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี สุปิน (“หลับ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สุ-บิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-bin |
ราชบัณฑิตยสภา | su-bin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.bin˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สุบิน
การใช้[แก้ไข]
ราชาศัพท์ว่า พระสุบิน ถ้าเป็นกริยา ใช้ว่า ทรงพระสุบิน