นิบาต

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต निपात (นิปาต) หรือภาษาบาลี นิปาต

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		นิ-บาด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ní-bàat
	ราชบัณฑิตยสภา	ni-bat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ni˦˥.baːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

นิบาต

1. (ศาสนาพุทธ) เรียกคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดหรือชาดกต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ

   สุตตนิบาต

   ชื่อคัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน

   นิบาตชาดก

   ชื่อคัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน

2. (ศาสนาพุทธ) หมวดธรรม, ชุมนุมหลักธรรม

   เอกกนิบาต

   หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี 1 ข้อ

   ทุกนิบาต

   หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี 2 ข้อ

3. (ล้าสมัย, ไวยากรณ์) อนุภาค (คำ)