นิบาต
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต निपात (นิปาต) หรือบาลี นิปาต
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | นิ-บาด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ní-bàat |
| ราชบัณฑิตยสภา | ni-bat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ni˦˥.baːt̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]นิบาต
- (ศาสนาพุทธ) เรียกคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดหรือชาดกต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ
- สุตตนิบาต
- ชื่อคัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน
- นิบาตชาดก
- ชื่อคัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน
- (ศาสนาพุทธ) หมวดธรรม, ชุมนุมหลักธรรม
- เอกกนิบาต
- หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี 1 ข้อ
- ทุกนิบาต
- หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี 2 ข้อ
- (ล้าสมัย, ไวยากรณ์) อนุภาค (คำ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːt̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- th:ศาสนาพุทธ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- th:ไวยากรณ์