บริสุทธิ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ปริสุทฺธิ หรือ ปาริสุทฺธิ; เทียบภาษาสันสกฤต परिशुद्ध (ปริศุทฺธ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บอ-ริ-สุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bɔɔ-rí-sùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | bo-ri-sut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɔː˧.ri˦˥.sut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]บริสุทธิ์ (คำอาการนาม ความบริสุทธิ์)
- แท้, ไม่มีอะไรเจือปน
- ทองบริสุทธิ์
- ปราศจากมลทิน, ปราศจากความผิด
- เป็นผู้บริสุทธิ์
- หมดจดไม่มีตำหนิ
- เพชรบริสุทธิ์
- เครื่องแก้วบริสุทธิ์
- (ภาษาปาก, สแลง) ที่ยังไม่เคยร่วมประเวณี
- สาวบริสุทธิ์
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]บริสุทธิ์
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาบาลี/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ut̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 3 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌ิ์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- th:เพศ