บ่อน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บอน

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
บ็่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɔ̀n
ราชบัณฑิตยสภาbon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɔn˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน บ่อน, ภาษาลาว ບ່ອນ (บ่อน), ภาษาไทดำ ꪚ꪿ꪮꪙ (บ่อน), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbonq (บ่อน, ที่นอน)

คำนาม[แก้ไข]

บ่อน

  1. แหล่งเป็นที่ชุมนุมกันเพื่อเล่นการพนัน
    บ่อนไก่
    บ่อนเบี้ย
    บ่อนไพ่
  2. (โบราณ) แหล่งเป็นที่ชุมนุมกันเพื่อการบางอย่างมีเล่นสักวาหรือเล่านิทานเป็นต้น
    บ่อนสักวา
    บ่อนเล่านิทาน

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

บ่อน (คำอาการนาม การบ่อน)

  1. กินฟอนอยู่ข้างใน
    หนอนบ่อนไส้
    ภายในย่อมแมลงวัน หนอนบ่อน
    (โลกนิติ)

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

บ่อน

  1. สถานที่

คำลักษณนาม[แก้ไข]

บ่อน

  1. ที่, แห่ง