ประธาน

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต प्रधान (ปฺรธาน); เทียบภาษาบาลี ปธาน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปฺระ-ทาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprà-taan
	ราชบัณฑิตยสภา	pra-than
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pra˨˩.tʰaːn˧/
คำพ้องเสียง แก้ไข		ประทาน

คำนาม

ประธาน

1. ตำแหน่งผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม

   ตำแหน่งประธานรัฐสภา

   ตำแหน่งประธานกรรมการ

2. เรียกผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม

   ประธานรัฐสภา

   ประธานกรรมการ

3. (ไวยากรณ์) ผู้กระทำ

   เด็กวิ่ง เด็ก เป็นประธานของกริยา วิ่ง

   คนกินข้าว คน เป็นประธานของกริยา กิน

4. ความเพียร มี 4 อย่าง คือ 1. สังวรประธาน เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน 2. ปหานประธาน เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว 3. ภาวนาประธาน เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน 4. อนุรักขนาประธาน เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เสื่อม

คำคุณศัพท์

ประธาน

1. ที่เป็นหลักสำคัญในที่นั้น ๆ

   พระประธาน