ข้ามไปเนื้อหา

ปลง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ปลั่ง และ ปลิง

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ploŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ປົງ (ป็ง), เขิน ᨸᩫ᩠ᨦ (ป็ง), ไทใหญ่ ပူင် (ปูง), ร่วมเชื้อสายกับ จ้วง boengq (ป่ง-ปล่อย) , จ้วงแบบจั่วเจียง buengq (ป่วง-ปล่อย)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ปฺลง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbplong
ราชบัณฑิตยสภาplong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ploŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ปลง (คำอาการนาม การปลง)

  1. เอาลง
    ปลงหม้อข้าว
  2. ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป (ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่)
    ปลงหาบ