ผณิ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ผณิ; เทียบภาษาสันสกฤต फणिन् (ผณินฺ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ผะ-นิ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pà-ní |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-ni | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˨˩.niʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ผณิ