ผอ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พ่อ, ภาษาคำเมือง ᨻᩴ᩵ᩬ (พํ่อ), ภาษาลาว ພໍ່ (พํ่), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ภาษาไทใหญ่ ပေႃႈ (ป้อ̂), ภาษาอ่ายตน ပေႃ, ภาษาอาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜦𑜨𑜡 (เปอ̂า), ภาษาจ้วง boh, ภาษาปู้อี boh, ภาษาแสก ผ้อ
คำนาม[แก้ไข]
ผอ
อ้างอิง[แก้ไข]
- “ผอ” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 15
