ผอ
ภาษาปักษ์ใต้
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย พ่อ, คำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ลาว ພໍ່ (พํ่), ไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ไทใหญ่ ပေႃႈ (ป้อ̂), อ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), อาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), จ้วง boh, ปู้อี boh, แสก ผ้อ
คำนาม
[แก้ไข]ผอ
อ้างอิง
[แก้ไข]- “ผอ” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 15