ข้ามไปเนื้อหา

ฝา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ฝ่า และ ฝ้า

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *hwaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຝາ (ฝา), ภาษาไทดำ ꪠꪱ (ฝา), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pa, ภาษาจ้วง fa

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ฝา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงfǎa
ราชบัณฑิตยสภาfa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/faː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ฝา

  1. เครื่องปิดภาชนะต่างหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
    ฝาโอ่ง
    ฝาหม้อ
    ฝาท่อ
  2. ฝ้าหรือเยื่อที่จับอยู่ข้างบนของเหลวเช่นนํ้านมเป็นต้น
  3. เครื่องกั้นด้านนอกหรือเครื่องกั้นแบ่งห้องของตัวเรือนโรงเป็นต้น
    ฝาบ้าน
    ฝาเรือน
    ฝาห้อง
  4. ส่วนที่ปิดปากหอยหรือหุ้มตัวหอยซึ่งเปิดได้

คำลักษณนาม

[แก้ไข]

ฝา

  1. ใช้เป็นลักษณนาม
    ขนมถ้วยฝาหนึ่ง
    ขนมถ้วย ๒ ฝา

คำที่เกี่ยวข้อง

[แก้ไข]