ข้ามไปเนื้อหา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
U+0E1E, พ
THAI CHARACTER PHO PHAN

[U+0E1D]
Thai
[U+0E1F]
ดูเพิ่ม: พ., พี, พี่, พี้, พี๊, พื, พุ, พู, พู่, และ พู้

ภาษาร่วม

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

ตัวอักษร

[แก้ไข]

  1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /pʰ/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /b/ (ของอินเดีย), /pʼ/

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]
  • (รหัสมอร์ส) .--..
  • (อักษรเบรลล์)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์พอพอ-พาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɔɔpɔɔ-paan
ราชบัณฑิตยสภาphopho-phan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɔː˧/(สัมผัส)/pʰɔː˧.pʰaːn˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง
ไฟล์เสียง

ตัวอักษร

[แก้ไข]

  1. พยัญชนะตัวที่ 30 เรียกว่าพาน เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์